Jeżeli są ludzie,którzy maja więcej niż my,nie znaczy czasem ,że są lepsi od nas.

Pewien kruk mieszkał w lesie i był bardzo zadowolony ze swojego życia. Ale pewnego dnia ujrzał łabędzia.

– Ten łabędź jest taki biały – pomyślał kruk – a ja jestem bardzo czarny. Ten łabędź musi być najszczęśliwszym ptakiem na świecie. Kruk porozmawiał z łabędziem, wyrażając przy tym swoje przemyślenia.

– Tak naprawdę – odparł łabędź – również uważałem się za najszczęśliwszego ze wszystkich ptaków. Do czasu aż spotkałem papugę. Jej pióra miały dwa kolory. Teraz sądzę, że to papuga jest najszczęśliwszym ze wszystkich ptaków.

Kruk poszukał więc papugi, której również opowiedział o swoich rozterkach. Papuga wyjaśniła: – Wiodłam bardzo szczęśliwe życie, dopóki nie zobaczyłam pawia. Moje pióra mają tylko dwa kolory, ale pióra pawia mienią się wieloma barwami. Kruk udał się więc do zoo, gdzie mieszkał piękny paw. Przyleciawszy na miejsce, kruk zauważył, że wielu ludzi zebrało się, by podziwiać pawia. Dopiero pod wieczór, kiedy ludzie rozeszli się do domów, kruk mógł zbliżyć się do pawia. Drogi pawiu – zagadnął kruk – jesteś taki piękny. Każdego dnia tysiące ludzi przychodzi do ciebie. Kiedy natomiast widzą mnie, natychmiast przeganiają. Myślę, że jesteś najszczęśliwszym ptakiem na świecie.

Oto, co odpowiedział paw: – Zawsze myślałem, że jestem najpiękniejszym i najszczęśliwszym ptakiem na planecie. Ale z powodu mojej urody zostałem uwięziony w tym zoo. Zbadałem je bardzo uważnie i nie znalazłem w nim żadnego kruka. To jest ptak, którego nikt nie trzyma w klatce. Jak się nad tym zastanowić, gdybym był krukiem, mógłbym swobodnie wędrować po świecie. Byłbym wolny.

https://www.youtube.com/watch?v=D13C3SsshEs&start_radio=1&list=RDD13C3SsshEs&t=18