W naszej parafii jest mała osada,która nazywa się Dziekania.Kiedyś po wojnie mieszkało w niej osiem rodzin,kwitło życie.Dziś byłem tam odwiedzić ostatniego mieszkańca.Miejsce urokliwe,znajduję się  w tym miejscu przydrożny krzyż.Doświadczam konieczności odchodzenia,przemijania.